Przyjacielu, chciałabym tak patrzeć na świat, aby z każdym
spojrzeniem rodziło się słowo i to nie takie sobie zwyczajne, bezwonne,
przezroczyste, które przefruwa koło nosa niezauważalnie, bezszelestnie, słowo
wyświechtane, pomięte, brudne, jakich wiele w sklepach, na przystankach, w
zatłoczonych, parkowych alejkach, nie, nie takie..., ale to, które ma w sobie,
jak to pięknie ujął mój przyjaciel Mati, super moc, czyli coś naprawdę
fajowego, prawdziwy haj, które już po pierwszym sztachu napełnia ludzkie serca
szczęściem i jednocześnie jakimś niezgłębionym smutkiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz