Drogi przyjacielu, gdyby nie twoja cicha obecność, ta jakże rzadka
umiejętność wsłuchiwania się w drugiego człowieka, może już nie byłoby mnie
tutaj, może dawno rozpadłabym się na drobinki jak kłos na ziarna i pofrunęła w
brzuchu jakiegoś ptaka nad łąki, te obiecane pastwiska, pełne zapachu ziół,
gdzie brzmienie ciszy jest niczym woda z listkiem mięty - orzeźwia i koi.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Niebieska marynarka
Ciało siedziało tam nadal. Wciśnięte między dwie tłustawe matrony ociekające głupawym zachwytem, mdłym oddaniem pustej idei, wyglądało j...

-
Ciało siedziało tam nadal. Wciśnięte między dwie tłustawe matrony ociekające głupawym zachwytem, mdłym oddaniem pustej idei, wyglądało j...
-
Wiki Arwena Obudziła się w szpitalu z przeświadczeniem, że umarła i tak właśnie wyglądają zaświaty, o których przed laty gorliwie opowi...
-
Czasem na świecie dzieją się niewytłumaczalne rzeczy. Dziś na przykład, gdy tylko zjadłam śniadanie i zabrałam się do mycia naczyń, wypadła...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz